26/12/15

Στους πάγους

Ας κάνουμε για λίγο visualise μια χειμερινή σκηνή:
Είσαι στην άκρη μιας παγωμένης λίμνης και θέλεις να περάσεις απέναντι κι ο μόνος τρόπος είναι να περπατήσεις πάνω στον πάγο.
Δοκιμάζεις στην αρχή διστακτικά με το ένα πόδι, χωρίς να βάλεις όλο σου το βάρος για να δεις αν αντέχει ο πάγος.
Μετά δοκιμάζεις με το άλλο πόδι.
Βλέπεις οτι ο πάγος αντέχει, οπότε κάνεις ένα μικρό βηματάκι, αλλά πολύ κοντά στην όχθη ώστε αν γίνει η στραβή να μπορέσεις με ένα πήδημα να πιάσεις ασφαλή στεριά.
Ο πάγος αντέχει οπότε προχωράς λίγο ακόμη. Διστακτικά αλλά προχωράς.
Και λίγο ακόμη και λίγο ακόμη.
Κι ο πάγος αντέχει.
Και φτάνεις ακριβώς στη μέση της λίμνης.
Κι ο πάγος αξιόπιστος.
Και κάπου εκεί λες οτι δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι πια, πατάς γερά με τα δυο σου πόδια και παίρνεις μια βαθιά ανάσα.
Και ο πάγος σπάει εντυπωσιακά και βρίσκεσαι να βουλιάζεις στη μέση μιας παγωμένης λίμνης.

Κάπως έτσι γίνεται και με την εμπιστοσύνη στους ανθρώπους.