Το να παύουν να σε ενοχλούν πράγματα στον έξω κόσμο που σε ενοχλούσαν παλιότερα το λες πρόοδο, εξέλιξη, ωρίμανση, εξυπνάδα, τελετή ενηλικίωσης, αλλαγή φάσης, οτιδήποτε τελοσπάντων που δείχνει οτι κάτι καλυτερεύει στην οπτική που έχεις για τον κόσμο.
Το να αρχίσουν να σε ενοχλούν πράγματα που παλιότερα δεν σε ενοχλούσαν δεν έχω ιδέα πώς το λένε, αλλά δεν νομίζω οτι γέρνει προς κάτι που καλυτερεύει.
Κι όταν όλο αυτό σκάει μαζί με ένα κρύωμα που σου έχει ρημάξει τον λαιμό, σε ταλαιπωρεί διπλά.
Τουλάχιστον το κρύωμα θα φύγει κάποτε.
Και η μέρα συχνά κλείνει με ένα ποτήρι μπύρα.
Ίσως όχι και τόσο άσχημα τελικά.